woensdag, 02 juli 2025
Sterk in geloof
Vandaag hebben we het over volharding. God heeft Abram een belofte gedaan: Hij zal een talrijk nageslacht krijgen.
Volharding
- NBV
- BGT
Abrams vrouw Sarai baarde hem geen kinderen. Nu had zij een Egyptische slavin, Hagar. ‘Luister,’ zei Sarai tegen Abram, ‘de HEER houdt mijn moederschoot gesloten. Je moest maar met mijn slavin slapen, misschien kan ik door haar nakomelingen krijgen.’ Abram stemde met haar voorstel in en Sarai gaf hem haar Egyptische slavin Hagar tot vrouw; Abram woonde toen tien jaar in Kanaän. Hij sliep met Hagar en zij werd zwanger. Toen Hagar merkte dat ze zwanger was, verloor ze elk respect voor haar meesteres.
Sarai en Abram kregen geen kinderen. Ze woonden intussen al tien jaar in Kanaän. Toen zei Sarai tegen Abram: ‘Je ziet dat de Heer mij geen kinderen gegeven heeft. Je moet maar met mijn slavin slapen. Misschien kan zij dan een kind voor mij krijgen.’ De slavin van Sarai heette Hagar. Ze kwam uit Egypte. Abram was het eens met het voorstel van Sarai. Toen stuurde Sarai Hagar naar Abram, en Hagar werd Abrams vrouw. Hij sliep met haar en ze werd zwanger. Toen Hagar wist dat ze zwanger was, had ze geen respect meer voor Sarai.
Verwerking
Gisteren lazen we dat Abram God vertrouwde op Zijn woord en daardoor een 'goed mens' werd genoemd. Vandaag zien we echter een andere kant van Abram: als blijkt dat Sara geen kinderen kan krijgen, stemt hij ermee in dat hij via een andere weg Gods belofte in vervulling moet laten gaan. We zien hier een gebrek aan volharding in geloof. Abram twijfelde niet aan Gods belofte, maar de timing komt niet overeen met wat hij zelf voor ogen had. En dit zorgt ervoor dat hij besluit het heft in eigen handen te nemen.
Gebrek aan geduld en vertrouwen dat God zijn beloften daadwerkelijk zal vervullen leiden tot menselijke interventies, het zelf willen doen van wat we in genade (= zonder er zelf voor te hoeven werken) mogen ontvangen. In eerste instantie lijkt dit misschien succesvol te zijn: Hagar raakt inderdaad zwanger en hiermee lijkt Abram erin te slagen zijn eigen nageslacht te waarborgen. Eind vers 5 zien we echter ook al dat dit niet zonder slag of stoot gaat: de relatie tussen Hagar en Sara komt onder spanning te staan en, als je verder zou lezen, leidt er zelfs toe dat Hagar zo slecht wordt behandeld dat ze op de vlucht slaat.
In Numeri 23:9 staat het volgende: “God verandert niet van gedachten, zoals mensen doen. Hij houdt zich aan zijn besluit, hij doet wat hij belooft. Wat hij zegt, gebeurt ook.” Als God iets belooft, zal Hij Zijn belofte nakomen! Durf jij te vertrouwen op zijn timing?
Gespreksvraag:
Zijn er situaties in jouw leven waarin je moet oefenen in geduld en vertrouwen op God? Hoe kan je hierin leren volharden?
Gebed:
Vader, dank U wel dat U doet wat U belooft. Help ons om te vertrouwen op Uw timing en te volharden in tijden van twijfel. Amen.