Elia heeft kort hiervoor iets spectaculairs meegemaakt: Na zijn gebed kwam er vuur uit de hemel naar beneden. Mensen die afgoden dienden waren verbijsterd. De God van Israël is écht de enige God. Op dit hoogtepunt volgt een dieptepunt: Elia moet vluchten voor zijn leven en vraagt zelfs aan God of Hij hem dood wil laten gaan. Dat zijn nog eens twee uitersten! Dan zit je diep…
Vervolgens bemoedigt God Elia en laat Hij Zichzelf zien. En wat verwacht je bij God? Kracht, glorie, trompetgeschal, vuurwerk!
Niets van dit alles: God is in het zachte suizen van de stilte. Als een fluistering. Daarin is Gods stem te horen. Daarin is Zijn aanwezigheid. God schreeuwt niet.
Elia slaat zijn mantel voor zijn gezicht; een gebaar van nederigheid en aanbidding voor God. Hij maakt zich klein en opent zijn geest voor God. Nu is hij klaar om te luisteren.
We verwachten vaak dat God is in de grote dingen: grote evenementen met veel mensen, dikke concerten met harde muziek. In de Bijbel zie je juist vaak dat God spreekt in de rust. Laten we dus oefenen om vaker stil te zijn. Daar kunnen we als Nederlanders in 2025 nog veel in leren… Als we leren luisteren naar Gods stem, ontvangen we steeds nieuwe kracht en wijst Hij ons de weg.
Gespreksvragen:
Gebed:
Heer, help ons vaker stil te zijn en te verwachten dat U tot ons spreekt. Amen.